TU GDZIE TERAZ JEST "PIĘTNASTKA" ...

11 września 1877 roku gmina szkolna Cygańska Góra założyła szkołę  w kamienicy położonej we Wrzeszczu w pobliżu Hauptstrasse (obecnie Al. Zwycięstwa). W 1881 roku szkoła została podzielona pod względem wyznania na część katolicką i ewangelicką, jednak obie szkoły zostały w jednym budynku. Nowy budynek oddano do użytku 10 października 1898 roku. W roku 1907 po raz pierwszy w kronice pojawia się nazwa ulicy Feldstrasse (obecnie Smoluchowskiego).

                                                                            klasa p.Boldt, rok 1929                                                                                                             gimnazjum, rok 1930    

                                                                             klasa rektora Tuchlińskiego, 22 V 1936                                                                             Fr. Weinert z klasą III, rok 1932                            

W roku 1939  rozpoczyna się  II Wojna Światowa. Wolne Miasto Gdańsk zostaje nielegalnie przyłączone do Rzeszy i przestaje istnieć. Zlikwidowano szkoły wyznaniowe Wolnego Miasta Gdańska i powstały szkoły powszechne.  W latach  1940 - 1942 istniały w budynkach przy Feldstrasse   Szkoły Powszechne dla Chłopców i Dziewcząt. W 1944 roku uczniowie gdańskich szkół zostają ewakuowani na wieś, co miało zapewnić im ochronę przed skutkami nalotów. W budynkach szkoły umieszczono lazaret (szpital wojenny), a w 1945 roku stajnie. Po zakończeniu działań wojennych....

... ROZPOCZYNA SIĘ HISTORIA "PIĘTNASTKI"

Szkoła Podstawowa nr 15 w Gdańsku została powołana do pełnienia funkcji oświatowych i wychowawczych 24 kwietnia 1945 roku w budynku przy ówczesnej Fedstrasse a dzisiaj Smoluchowskiego 11 i 13. Funkcję kierownika szkoły powierzono pani Leokadii Kwiatkowskiej.

Fragment wspomnień p. Leokadii Kwiatkowskiej, pierwszego kierownika szkoły, zapisany przez nią w kronice szkolnej:

„Objęłam szkołę przy ulicy Feldstrasse dnia 24 IV 1945 roku. Szkoła posiada dwa budynki ze wspólnym podwórzem szkolnym . Stan budynków okropny - jedne wielkie śmietnisko i rumowisko. Na piętrach mieścił się poprzednio podczas całej wojny szpital niemiecki, na parterze w ciągu ostatniego czasu mieściły się stajnie . Na podwórzu masa porzuconej amunicji i niewypałów, również trupy ludzkie. Budynki uszkodzone w kilku miejscach przez artyleryjskie pociski; prócz tego brak dachów: w jednym budynku całkowicie, w drugim w 75% . Woda stoi na kilka centymetrów nie tylko na wszystkich piętrach, ale nawet przeciekła na parter. Powyrywane drzwi i okna, niektóre z fundamentami. Po gmachu buszują szabrownicy i żołnierze, którzy na zwróconą im uwagę, aby opuścili gmach szkolny, odpowiadają śmiechem. Jestem całkowicie bezsilna, ponieważ jestem zupełnie sama. Szkoła nie ma jeszcze woźnego. Jest to mój pierwszy dzień w szkole”(...) 12 V 1945 – zostaje przydzielony do szkoły jako woźny ob. Teodor Wasilewski, co jest mi wielką pomocą przy nadzorowaniu robotników w 2 budynkach. Na 14 maja mam uporządkowany cały parter i przygotowałam jedną klasę (ławki i stoły znalazłam w pobliskim lasku w odległości około 400m w szopie, gdzie widocznie przebywały całą wojnę).  Ogłosiłam teraz przyjmowanie zapisów dzieci - zrobiłam i wywiesiłam afisze w Alei  Rokossowskego, 18 V było zapisanych 8 dzieci, z którymi rozpoczęłam naukę. Stopniowo napłynęło więcej dzieci- około 6O. Dzieci podzieliłam na 3 grupy: młodszych, średnich i starszych, a te jeszcze na grupę mówiących i niemówiących po polsku. Kiedy w szkole było 75 dzieci, został przydzielony nauczyciel, obywatel Józef Supera. Jednocześnie trwało porządkowanie i remont szkoły. Oba budynki zostały uprzątnięte. Dach w budynku Nr 11 całkowicie pokryty. Podwórze szkolne uporządkowane, obwiedzione płotem i drutem kolczastym. Ogródek szkolny uporządkowany i obsiany. Przygotowano mieszkanie dla woźnego. Urządzono kancelarię szkolną. Przywieziono ławki dla 5 klas z Zakładu dla Ociemniałych. Inne sprzęty szkolne przywieziono ze Stadionu Sportowego. 22 VI uruchomiłam kuchnię i zorganizowałam dożywianie dzieci. Dożywianie trwało do końca roku szkolnego(...)  21 VII uroczyste zakończenie roku szkolnego...

                                            

na zdjęciu z 1946 roku pani Leokadia Kwiatkowska                                                   Grono pedagogiczne

(w drugim rzędzie w środku w ciemnej marynarce)

w otoczeniu uczniów z klasy VI oraz nauczycieli

              

                                    Dokument dotyczący pracy Komitetu Rodzicielskiego przy SP15

Kierownictwo oraz rodzice uczniów SP 15 organizują wycieczki, koncerty, spotkania towarzyskie, a dochody przeznaczane są na dożywianie dzieci i pomoce szkolne. Dzieci ciągle przybywa. Po trzech latach szkoła ma klasopracownie. Mniejszy budynek przeznaczony zostaje na noclegownię dla nauczycieli. W pomieszczeniach na parterze powstaje Szkoła Podstawowa nr 21, która do roku 1952 tworzy z "Piętnastką" integralną całość. Od 1 września 1952 roku do roku 1964, SP 21 istnieje jako szkoła samodzielna. Od września 1964 roku budynek SP 21 zostaje ponownie przejęty przez SP 15 i umieszczone tam zostają klasy I-IV. Stan ten trwa do 1976 roku, kiedy to w budynku przy ul. Smoluchowskiego 11 zostało powołane Schronisko Młodzieżowe, a wszystkich uczniów przeniesiono do jednego budynku. Ponieważ budynek szkolny był za ciasny, na mocy porozumienia obu placówek, kierownictwo schroniska użyczyło szkole 1 salę, w której przez szereg lat była świetlica dla uczniów ''Piętnastki". W roku 1993 Schronisko Młodzieżowe zostało zlikwidowane i od tego czasu Rada Szkoły wraz  z Dyrektorem SP 15 czyniła starania o odzyskanie budynku przy ul. Smoluchowskiego 11.

WIELKI DZIEŃ

14 października 1995 roku odbyła się uroczystość  z okazji 50 lecia SP15. Tego dnia szkoła przyjęła imię dr Urszuli Mroczkiewicz i otrzymała sztandar ufundowany przez Radę Szkoły.

                                

                                   Prezentacja sztandaru przez rodziców                                                     Prezentacja sztandaru przez Poczet Sztandarowy

Z okazji tego wydarzenia wyemitowano pamiątkowy znaczek

Od początku istnienia SP 15 funkcje kierownicze pełnili:

1. p. Leokadia Kwiatkowska                          24 IV 1945r. - 31 VIII 1949r.

2. p. Anna Szczepanko                                  1 IX 1949r. - 28 II 1951r.

3. p.Emil Ziółkowski                                        1 III 1951r. - 31 VIII 1955r.

4. p. Jan Kulisiewicz                                       1 IX 1955r. - 31 VIII 1964r.

5. p. Franciszek Curzytek                               1 IX 1964r. - 31 VIII 1969r.

6. p.mgr Wiesław Śliwiński                            1 IX 1969r. - 31 VIII 1990r.

7. p.mgr Daniela Piasek                                    1 IX 1990r.  - 31 VIII 1995r.

8. p.mgr Krystyna Żarna (p.o.)                      1 IX 1996r. - 31 X 1996r.

9. p.mgr Maria Sapińska                                1 XI 1996r. - 31 VIII 2013r.

Obecnie dyrektorem szkoły jest pani mgr Bożena Kierończyk.

 Bibliografia:

1. Danzinger Schulalmanach, Danzig 1905-1914, tłumaczene Stefan Zyskowski

2. Adressbuch fűr Danzig 1909-1942, tłumaczenie Stefan Zyskowski

3. Kroniki szkolne i dokumenty

4. Przedwojenne zdjęcia pochodzą ze zbiorów prywatnych p. Karola Żabińskiego oraz rodzin naszych uczniów